Een wereld van verschil ligt er tussen de tijd van de bouw van deze kerk in Twijzelerheide in 1911 en de dag van vandaag. Toen leefden de meeste bewoners letterlijk op de heide, in verspreid staande plaggenhutten en spitketen. De leefomstandigheden waren erbarmelijk en de armoede groot. Tegenwoordig is het er welvarend, net als in de omringende dorpen.
In de tweede helft van de negentiende eeuw was dit gebied het zendingsterrein van verschillende evangelisten. Zij preekten in een eenvoudig, met riet gedekt kerkje in Hiltsjemuoiswâlden, net buiten de huidige dorpskern. In 1877 werd Hein Klazes Zijlstra vanuit de Nederlandse Hervormde Kerk benoemd tot vaste evangelist. Volgens overlevering was de toeloop tot deze prediker enorm. Er werden plannen gesmeed om een nieuwe kerk te bouwen. Ondanks de armoede slaagde men erin 2000 gulden te verzamelen. Zijlstra legde de eerste steen van het nieuwe kerkgebouw aan de Smitswei, waarin de woorden ‘Eben Haëzer’ gebeiteld staan.

Het merkwaardige is dat de naam van Zijlstra ook prijkt op de eerste steen boven de hoofdingang van deze, in 1911 gebouwde, gereformeerde kerk.
De hervormde evangelist kreeg in de jaren na zijn aanstelling in de heidenederzetting steeds meer bezwaren tegen de vrijzinnigheid van zijn hervormde kerkgenootschap. Hij maakte de hervormde evangelisatie los van het kerkverband en liet die in 1884 bij Koninklijk Besluit vastleggen als Vrije Gereformeerde Gemeente.
Lang niet alle kerkgangers waren het met de evangelist Zijlstra eens. Het gevolg was dat Zijlstra en zijn volgelingen de kerk moesten afstaan. Het bedehuis werd weer het gebouw van de hervormde evangelisatie.
Deze evangelisatievereniging wilde volgens de overlevering meegaan met de Doleantie onder leiding van Abraham Kuyper. Maar deze beweging koos voor de Vrije Gereformeerde Gemeente van Zijlstra, die in 1887 officieel een (Nederduits) Gereformeerde Kerk werd. En zo bleef de evangelisatie hervormd.