Hartelijk welkom
op de website van de Protestantse Gemeente “de Banier” te Twijzelerheide.
Of u nu een regelmatige bezoeker bent voor het laatste nieuws, een geïnteresseerde of een toevallige passant, u vindt hier van alles over ons kerk zijn, de laatste kerkelijke nieuwsfeiten, en dat wat voor de komende periode op onze agenda staat.
Samen willen we een stukje gemeenschap zijn van Gods grote gemeente die kerk heet.
We hopen dat u, in de informatie die u op de website vindt, iets ervaart van de hemelse naam die wij hoog hebben te houden.
De vlag waaronder wij varen staat elke zondagmorgen weer centraal, maar ook tijdens vele activiteiten op door-de-weekse momenten.
U vindt het terug in het logo van onze kerk, “de Here is mijn banier”.
Of u nu een regelmatige bezoeker bent voor het laatste nieuws, een geïnteresseerde of een toevallige passant, u vindt hier van alles over ons kerk zijn, de laatste kerkelijke nieuwsfeiten, en dat wat voor de komende periode op onze agenda staat.
Samen willen we een stukje gemeenschap zijn van Gods grote gemeente die kerk heet.
We hopen dat u, in de informatie die u op de website vindt, iets ervaart van de hemelse naam die wij hoog hebben te houden.
De vlag waaronder wij varen staat elke zondagmorgen weer centraal, maar ook tijdens vele activiteiten op door-de-weekse momenten.
U vindt het terug in het logo van onze kerk, “de Here is mijn banier”.
Gedicht van de maand oktober
Wat is uw enige troost, beide in het leven en sterven?
ANTWOORD:
Dat ik met lichaam en ziel, beide in het leven en sterven,
niet mijn, maar mijn getrouwen Zaligmaker Jezus Christus eigen ben,
die met Zijn dierbaar bloed voor al mijn zonden volkomen betaald heeft.
Gezegend zijn zij,
wie door lengtes van jaren.
Gods Geest ontvangen hebben.
Zijn liefde, zorg en barmhartigheid,
in hun leven hebben ervaren.
Wie in het geloof,
de bron van troost heeft gevonden.
Zij mogen hiervan getuigen,
als vrienden, alleen maar
wegen zien die doodlopen.
Daar waar geen nut wordt ervaren.
Waar dromen gedroomd werden,
die gevallen zijn in duigen.
Voor jongeren die, als door
een donkere tunnel gaan,
waar niets valt te hopen.
Laat weten, wat de Heer te bieden heeft,
door een woord van troost geven.
De bron van uw kracht te tonen.
een lichtend licht te zijn.
Echte rijkdom, in Christus gevonden,
is toch de grootste schatkist.
Deel, in het mooiste wat er in u leeft.
Geloof, hoop en liefde.
Hoor, Jezus staat aan de deur
met zijn troost en klopt.
De wereld weet niet wat ze mist.
Gedicht naar een preek van Willeke Zigterman Rustentburg.
ANTWOORD:
Dat ik met lichaam en ziel, beide in het leven en sterven,
niet mijn, maar mijn getrouwen Zaligmaker Jezus Christus eigen ben,
die met Zijn dierbaar bloed voor al mijn zonden volkomen betaald heeft.
Gezegend zijn zij,
wie door lengtes van jaren.
Gods Geest ontvangen hebben.
Zijn liefde, zorg en barmhartigheid,
in hun leven hebben ervaren.
Wie in het geloof,
de bron van troost heeft gevonden.
Zij mogen hiervan getuigen,
als vrienden, alleen maar
wegen zien die doodlopen.
Daar waar geen nut wordt ervaren.
Waar dromen gedroomd werden,
die gevallen zijn in duigen.
Voor jongeren die, als door
een donkere tunnel gaan,
waar niets valt te hopen.
Laat weten, wat de Heer te bieden heeft,
door een woord van troost geven.
De bron van uw kracht te tonen.
een lichtend licht te zijn.
Echte rijkdom, in Christus gevonden,
is toch de grootste schatkist.
Deel, in het mooiste wat er in u leeft.
Geloof, hoop en liefde.
Hoor, Jezus staat aan de deur
met zijn troost en klopt.
De wereld weet niet wat ze mist.
Gedicht naar een preek van Willeke Zigterman Rustentburg.
Hoofdfoto
De afbeelding die u boven deze pagina ziet, is een deel van een drieluik van de ark van Noach.
Deze is omstreeks 1983 gemaakt door dhr. Henk Blekkenhorst.
Dit drieluik heeft jarenlang in onze kerk gehangen.
Na een grote schilderbeurt is hij niet weer teruggehangen, maar een poosje weggeweest.
Nu liggen 2 van de 3 luiken in de opslag van onze kerk om straks weer een plek te krijgen in onze opgepimpte hal van It Kompas. Helaas ontbreekt het onderste deel.
Deze is omstreeks 1983 gemaakt door dhr. Henk Blekkenhorst.
Dit drieluik heeft jarenlang in onze kerk gehangen.
Na een grote schilderbeurt is hij niet weer teruggehangen, maar een poosje weggeweest.
Nu liggen 2 van de 3 luiken in de opslag van onze kerk om straks weer een plek te krijgen in onze opgepimpte hal van It Kompas. Helaas ontbreekt het onderste deel.